امروز  [۸ مارچ] ، روز جهانی زنه و من که خیلی به روزم [؟] می خوام یه چیزی بنویسم ولی هیچی به ذهنم نمی آد. نمی دونم، خب از خودم بگم از همه راحت تره.... من زنم و از این قضیه خوشحالم.

فمینیست نیستم، اتفاقا تا حدی هم سنتی ام. سنتی که می گم از این نظر که دوست دارم دامن و کفش پاشنه بلند بپوشم، لاک ناخن بزنم، ظریف و خنده رو باشم، از مردهای قد بلند و با جذبه خوشم میاد (کلا طرفدار فرضیه: مرد باید خوش تیپ باشه، پولدار و بد اخلاق/ زن باید خوشگل باشه سفید و کمی چاق، منهای چاقی اش هستم!!) با هم جنس بازها و هم جنس گراها موافق نیستم، به تفاوت های بین زن و مرد احترام می ذارم، برای بنیاد خانواده ارزش زیادی قائلم....

بابا بی خیال روز زن. اصلا مدتی یه (~ دو هفته) که سیاره من از مدارش خارج شده. همه کارهام قر و قاتی شده دیگه، همه چی رو نصفه نیمه انجام می دم و هیچ چیز خوشحال یا ناراحتم نمی کنه. بافر شده ام. حتی دلم نمی خواد گریه کنم.  از فردا دیگه یه مدت همه چیز تعطیل و درس، درس، درس!

بهار داره می آد. امروز عدس خیس کردم. امسال زود گذشت....